OGŁOSZENIA

Jak wygląda stan i jakość wody w jeziorze Gołdap po rekultywacji ?

Przygotowanie projektu rekultywacji Jeziora Gołdap rozpoczęto już w 2007 roku, jednakże prawie dekadę trwało organizowanie budżetu ze środków unijnych.
Niezwykle toksyczne zanieczyszczenia wody wynikały z charakteru gospodarki rolnej w zlewni rzeki Jarki, gospodarki wodno-ściekowej w całej Gminie oraz zalegania substancji odżywczych w osadach na dnie jeziora zgromadzonych w minionych latach. Pomimo licznych inwestycji zrealizowanych przez Gminę służących ochronie środowiska, stan jeziora był w dalszym ciągu zależny od zasilania jeziora substancjami odżywczymi pochodzącymi z dna zbiornika czego przejawem były silne zakwity sinic.

Starania o pozyskanie środków finansowych na rekultywację jeziora i uzyskanie stosownych pozwoleń administracyjnych zakończyło się sukcesem w 2017 roku.

Od rekultywacji wody w jeziorze minęły już trzy lata, w związku z czym jeden z radnych wystosował do Gminy zapytanie w kwestii tego czy w latach 2019-2020 była i monitorowana jakość wody w jeziorze oraz czy poprawiły się parametry wody tzn. przejrzystość, ilość tlenu itp.

W odpowiedzi czytamy, że w latach 2019-2020 jakość wody w jeziorze Gołdap była monitorowana w maju i sierpniu. Dodatkowo gmina poinformowała, że w 2021 roku w maju oraz w sierpniu będzie także przeprowadzony monitoring wód jeziora Gołdap.

Jeśli mowa o poprawie parametrów wody – przedstawiamy pozytywne zjawiska wynikające z działań rekultywacyjnych z zastosowaniem glinki bentonitowej wzbogaconej lantanem:

Zjawiska pozytywne wynikające z działań rekultywacyjnych z zastosowaniem
glinki bentonitowej wzbogaconej lantanem to:

  • w roku 2020 średnia sezonowa wartość biomasy zooplanktonu wyniosła 332,5
    mg/dm3 , to jest ponad 10-krotnie więcej niż w 2018 roku. Gatunkiem, który obecnie podwyższa wartość biomasy jest drobna wioślarka Bosmina coregoni. W 2018 roku parametr ten wynosił zaledwie 29,4 mg/dm3. Rok 2019 przyniósł wzrost wartości biomasy do 198,4 mg/dm3
  •  utrzymujący się dodatni potencjał redox na większości powierzchni dna zbiornika ograniczający wtórne wydzielanie fosforu z osadów, nawet w głęboczku na stanowisku 2 nad dnem obserwuje się potencjał redox o wartościach dodatnich,
  • spadek zawartości fosforu ogólnego w stosunku do roku 2019 prawie o połowę licząc jako średnią z różnych głębokości kolumny wody i 3 wytypowanych stanowiskach,
  • stężenia związków mineralnych i organicznych azotu utrzymują się podobnym poziomie jak w 2019, obecnie w 2020 zawartości azotu ogólnego jest klasyfikowana jako stan bardzo dobry/dobry,
  •  poprawa indeksu fitoplanktonowego, wskaźnika PMPL o jedną klasę w górę